زمان وانا صغير ... كان ليا صاحب اسمه عاطف ... البيتين لازقين فى بعض ... كنا بنلعب دايما سوا
اطفال صغار ... انا وعاطف كنا فى نفس المدرسة ... نفس الفصل ... قعدنا جمب بعض
الدرس واحد
الفصل واحد
الشكل واحد
نفس المكان
نفس الزمان
نلعب سوا
نفرح سوا
نخرج سوا
نحزن سوا
اعيادنا واحده
مفيش فروق
كنت دايما اسال امى ... ليه يا ماما احنا اللى بنودى الكحك لعاطف فى العيد وهما بيجيبوا حلويات فى ايام تانية
ردى امى ببساطة الست المصرية ... يا حبيبى مش كل الناس بتحتفل بالعيد سوا يعنى مثلا عيد ميلادك مش بيحتفل بيه الا اللى مولودين فى نفس اليوم
فهمها عقل يدوب دا كان سبع سنين
او طنشها علشان مش عاوز يفكر ... او مش عاوز يفرق
فى المدرسة كان عندنا حصة دين ... كان دايما عاطف وكريم ومينا مش بيحضروها معانا ... سالت امى ... ليه يا ماما ... بصت لى ماما وقالت ... احنا مسلمين وهما مسيحين .. دا دين ودا دين
قلت لها طيب مين الحلو ومين الوحش
قالت لى مفيش وحش كلنا حلوين يا حبيبى
كلنا بشر ... مفيش فروق
فرحت
هيصت
جريت على عاطف
نزلنا نلعب
عدت سنة
ورا سنة
وانا وعاطف عايشين سوا
ليلة عندى
ليله عنده
والساعات بتفوت هوا
وفى مره جه
مدرس غبى
وقال كلام
غريب اوى
مش فاهمه انا
كل اللى فاكره
انه قال
المسيحين هايدخلوا النار
صرخت فيه
وقلت لا
احنا بشر
مفيش فروق
صح
غلط
بس احنا برضو
فى الاخر بشر
زعق وقال
لا مش بشر
احنا مسلمين
احنا بس اللى هاندخل الجنة
بكيت اوى
عاطف دا صاحبى
صديق حياتى
هايروح النار ليه
احنا كل حاجه بنعملها سوا
نلعب سوا
نغلط سوا
نجرى سوا
دخلت اوضتى
قفلت بابى
بدات اصرخ
ابكى
كله الا عاطف
عاطف صديقى
رفيقى
زميلى
دخلت لى امه
بتبكى ليه
سالها
ايه ذنب عاطف
ردت فى ايه ؟؟؟؟
حكيت لها
كل الحكاية
بصت لى بصة
ماتتوصفش
بصت الم
بصت جفا
بصت بكا
بصت حنين
بصت فرح
ما اعرفش ليه
جمعتهم سوا
وقالت لى يا ابنى
ماتصدقوش
استاذ غبى
جاهل
عنيد
حافظ كلام
بيردده
بيكرره
زى الغراب ... دا وشه اسود
زى الحمار ... حافظ طريقه
والبغبغان ... حافظ كلامه
طب اساله
سؤال بسيط
ايه اتخلق
انسان بدين؟؟؟
ولا اتخلق
انسان ودين ؟؟؟
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق